Arcybiskup Metropolita Warszawski, Założyciel Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.
Urodził się 1 listopada 1822 r. w Wojutynie na Wołyniu (obecnie Ukraina). W domu rodzinnym nauczył się miłości Boga, poświecenia dla Ojczyzny, szacunku dla człowieka. Dzięki tym wartościom nie załamał się, gdy zmarł mu ojciec, matka zaś za prace patriotyczne została zesłana na Syberię, a sześcioro dzieci zostało bez dachu nad głową. W wieku 17 lat wyruszył w świat z wiarą w sercu i ufnością w pomoc Opatrzności Bożej. Mając zdolności do nauk ścisłych zdobył wykształcenie matematyczne i humanistyczne. O jego patriotyzmie świadczy udział w powstaniu w Wielkopolsce, a o wielkości duch przyjaźń z Juliuszem Słowackim. W Roku 1851 wstąpił do Seminarium duchownego w Żytomierzu, dalszą formacje zdobył w Akademii Duchownej w Petersburgu, gdzie został wyświecony na kapłana. Natchniony duchem miłosierdzia założył Schronisko dla sierot i ubogich oraz zgromadzenie zakonne pod nazwą Rodzina Maryi.
Mianowany 6 stycznia 1862 r. Arcybiskupem Warszawskim rządził nad Wisłą zaledwie 16 miesięcy. Zatroskany wychowanie religijne dzieci i młodzieży założył w stolicy Sierociniec i szkołę i oddał je pod opiekę sióstr Rodziny Maryi. Po wybuchu powstania styczniowego ten dobry Pasterz stanął w obronie uciśnionych i podzielił ich niedolę. Wezwany do Petersburga opuścił Warszawę 14 lipca 1863 r. pod eskortą jako więzień stanu. Skazany na wygnanie w głąb Rosji, spędził w Jarosławiu nad Wołgą 20 lat, jaśniejąc świętością życia, oddany modlitwie, apostolstwu i dziełom miłosierdzia. W wyniku porozumienia miedzy Rządem Rosji i Watykanem został uwolniony, ale do Warszawy nie mógł wrócić.
Ostatnie lata życia spędził Feliński we wsi Dźwiniaczka na Podolu. Lud tamtejszy uważał go za „świętego” a pobyt w tej wsi za „ błogosławieństwo Boże”.
Arcybiskup Feliński zmarł 17 września 1895 r. w Krakowie, w opinii świętości. Napisano o nim „pękło wielkie serce” ,pozostawił po sobie królewski spadek „ jedną sutannę, brewiarz i wiele miłości wśród ludzi”. Po uroczystym pogrzebie w Krakowie doczesne szczątki przez 25 lat spoczywały na cmentarzu w Dźwiniaczce. A gdy Polska odzyskała niepodległość zabrano je do Warszawy i złożono w Katedrze św. Jana.
Pamięć o nim, cześć dla jego cnót ,sława świętości oraz liczne uzdrowienia przyczyniły się do starań o wyniesienie go na ołtarze. Życie Z. Sz. Felińskiego od młodości nacechowane było dążeniem do świętości. Odznaczał się granitową wiarą i bezgranicznym zawierzeniem Opatrzności, stawiał zawsze na pierwszym miejscu miłość Boga i Kościoła, poświęcenie dla Ojczyzny, szacunek dla ludzi. Charakterystycznym rysem jego duchowości była wielka prawość, męstwo i sprawiedliwość. Obok tego jaśniała jego ofiarność i miłosierdzie owiane duchem franciszkańskiej pogody, pokory i prostoty, pracy i ubóstwa. Nazywano go„ męczennikiem”, „wiernym synem Kościoła”. Beatyfikowany przez Jana Pawła II 18 sierpnia 2002 r. w Krakowie a kanonizowany 11 października 2009 r. przez Benedykta XVI w Watykanie.
Zgromadzenie Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, z małego ziarna rzuconego przez ks. Felińskiego w Petersburgu w 1857 r. rozrosło się w wielka rodzinę. Siostry aktualnie pracują w Polsce, Brazylii, we Włoszech, na Białorusi Ukrainie, w Federacji Rosyjskiej i w Kazachstanie. Zgodne z charyzmatem- w duchu Założyciela, siostry niosą pomoc Rodzinie, wychowują i nauczają dzieci i młodzież, otaczają opieką chorych i osoby starsze, pełnią posługę przy parafiach i w instytucjach kościelnych.
Modlitwa o uproszenie łask za przyczyną
św. Zygmunta Szczęsnego
Boże, któryś św. Zygmunta Szczęsnego, męża wielkiej pokory i prostoty, niezwykłymi cnotami przyozdobić raczył, spraw, abyśmy za Jego wstawiennictwem otrzymali łaskę…, o którą pokornie prosimy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen. Ojcze nasz, Zdrowaś Mario, Chwała Ojcu
www.siostryfranciszkanki.pl