Parafia Hyżne
Sanktuarium Maryjne w Hyżnem
17.45 – Koronka do Bożego Miłosierdzia, Litania do Krwi Przenajświętszej, błogosławieństwo Najśw. Sakramentem
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. [1]
Wielki Post jest czasem sprzyjającym osobistej i wspólnotowej odnowie, prowadzącej nas do Paschy Jezusa Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał. Dobrze nam zrobi, jeśli na początku naszej wielkopostnej drogi w 2022 roku, zastanowimy się nad napomnieniem św. Pawła do Galatów: „W czynieniu dobra nie ustawajmy, bo gdy pora nadejdzie, będziemy zbierać plony, o ile w pracy nie ustaniemy. A zatem, dopóki mamy czas (chairós), czyńmy dobrze wszystkim” (Ga 6, 9-10).
W związku inwazją rosyjską na Ukrainę, w imieniu Konferencji Episkopatu Polski, stanowczo potępiam działania Rosji i Władimira Putina, uznając je za niedopuszczalny i haniebny akt barbarzyństwa, skierowany wobec suwerenności i niezależności niepodległego państwa.
Wiadomość o inwazji wojsk rosyjskich na Ukrainę napełnia nas wszystkich niepokojem wobec ludzkich cierpień i zagrożeń płynących z przekroczenia tym faktem podstawowych zasad moralnych i międzynarodowych umów.
Termin zgłoszeń upływa: 31 marca. Zainteresowaną młodzież prosimy o kontakt z naszymi kapłanami. Szczegóły na stronie: młodzież.przemyska.pl
2 lutego – w Święto Ofiarowania Pańskiego, w Polsce nazywane Świętem Matki Bożej Gromnicznej, przypada Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. W 1997 roku ustanowił ten dzień Jan Paweł II. Istotą życia konsekrowanego jest naśladowanie Chrystusa na drodze rad ewangelicznych, czyli przez życie w czystości, ubóstwie, posłuszeństwie.
Czcigodni Księża, Osoby życia konsekrowanego, Bracia i Siostry! W „Apelu katolickich biskupów Polski i Ukrainy o poszukiwaniu dialogu i porozumienia w celu zażegnania niebezpieczeństwa działań wojennych”, pasterze Kościoła napisali: Gdy wybucha wojna, staje się „bezsensowną rzezią”, „ryzykiem, od którego nie ma odwrotu”, która niszczy teraźniejszość i zagraża przyszłości ludzi: „Przez pokój nic nie ginie, przez wojnę można utracić wszystko”. W ostatecznym rozrachunku wojna jest zawsze porażką ludzkości. Jest wyrazem barbarzyństwa i całkiem nieskutecznym narzędziem rozwiązywania nieporozumień.
W adwentowym czasie stoją przed nami dwa podstawowe zadania, wyznaczone przez liturgię Kościoła. Po pierwsze: Adwent jest okresem naszego przygotowania się na święta Bożego Narodzenia. W czasie świąt będziemy wspominać ziemskie narodziny Jezusa Chrystusa, naszego Zbawiciela. Będzie to już kolejna pamiątka, kolejna rocznica Jego narodzin, Jego przyjścia do nas. Stąd też adwentowa liturgia będzie wracać do czasów bezpośrednio poprzedzających Jego przyjście na ziemię, do czasów oczekiwania na Jego pierwsze przyjście.