Maryjo Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam…
Maryjo Królowo Polski, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam…
Określenie Matki Bożej jako Królowej narodu polskiego pojawiło się w drugiej połowie XVI wieku. Wówczas jeden z poetów renesansowych Grzegorz z Sambora nazwał Maryję Królową Polski i Polaków.
Samo uzasadnienie tego tytułu sięga jednak XVII w., kiedy to zwycięstwo odniesione nad Szwedami i cudowną obronę Jasnej Góry przypisano wstawiennictwu Matki Bożej.
Po tych sukcesach król Jan Kazimierz złożył 1 kwietnia 1656 roku w katedrze lwowskiej przed cudownym obrazem Matki Bożej Łaskawej tzw. śluby lwowskie. Monarcha oddał wówczas Rzeczpospolitą pod opiekę Maryi i ogłosił Ją szczególną Patronką Królestwa Polskiego. Obiecał przy tym szerzyć Jej cześć oraz ślubował wystarać się u Stolicy Apostolskiej o pozwolenie na obchodzenie święta Maryi jako Królowej Korony Polskiej. Po Mszy św. w katedrze lwowskiej przedstawiciel papieża w trakcie odśpiewywania Litanii do Najświętszej Maryi Panny dodał nowe wezwanie do treści modlitwy: „Królowo Korony Polskiej, módl się za nami”, które zgromadzeni biskupi i senatorowie trzykrotnie powtórzyli.
Do dziś wezwanie to obecne jest w litanii, przy czym zostało zmienione po II wojnie światowej na „Królowo Polski”.
Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski wprowadzono dopiero po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1920 r. Obchodzi się ją od 1923r. w dniu 3 maja, co ma podkreślać łączność święta z uchwaloną 3 maja 1791 roku pierwszą konstytucją polską.
Pomimo faktu, że ślubowanie Jana Kazimierza odbyło się przed obrazem Matki Bożej Łaskawej we Lwowie, to przyjęto, że najlepszym typem obrazu Królowej Polski jest obraz Matki Bożej w Częstochowie. W 1717 roku odbyła się jego koronacja papieskimi koronami, a w 1962 r. Jan XXIII ogłosił Maryję główną patronką Polski i Opiekunką naszego narodu.